Simbart sekizinci projesinde, M. Cevahir Akbaş'ın Mekan Aşırı adlı tek günlük sergisine ev sahipliği yapıyor. 15 Aralık Pazar günü, Vusto Galata'da gerçekleşecek olan sergide sanatçı, fotoğrafik imgenin imkanları üzerinden keşfettiği mekanları yorumlamaya çalışıyor
☕️ 2 dakikalık okuma
"Politikadan, toplumsal olgulara veya günlük yaşamın sıradan ve olağan konu ve nesnelerinden kültüre kadar birçok konuyu ele alan dokümanter yapıtlar, tek bir işin bir konuyu anlattığı üretimlerden ziyade, bir olgunun dokümantasyonunu bir sanat nesnesi olarak sunar. Fotoğraf, bu açıdan, bir bütünün fragmanlarını verme konusunda oldukça etkili bir araç ve bu eksende Simbart sekizinci projesinde Cevahir Akbaş’ın Mekan-Aşırı projesiyle karşınıza çıkıyor.
Sanatçı çalışmalarında yöntemsel olarak deneyim ve gündelik hayat potansiyellerini merkeze alarak, fotoğrafın dökümantatif yönünden besleniyor ve kişisel veya kolektif deneyimin aktarıcısı olarak kullandığı imgeleri izleyiciyle paylaşarak, bir tartışma alanı yaratmayı amaçlıyor. Mekan-Aşırı sergisinde mekanın inşasını merkeze alarak devam ettiği iki farklı projede, fotoğrafik imgenin imkanları üzerinden keşfettiği mekanları, yorumlamaya çalışıyor. Mekanın devamlılığı, arayış ve karşılaşma süreci, aktarımı ve izleyiciye taşınması da merkezine aldığı meseleler arasında. Sergi dahilindeki Bio-Geography serisinde, kendisine geçmişten beri betimlenen mekanları düşüncelerinde tezahür ettiği şekilde kurgularken, aynı zamanda bu mekanların keşif sürecini ve etki altında bırakan hareketini izleyiciye taşımayı amaçlıyor. Araştırmalar serisi ise, mekan üretimini kavramını merkeze alarak, bakış ve ötesini mekanların karakteristik özelliklerine dikkat çekerek, keşif süreci hakkında bilgi üretiyor. Son olarak kent merkezinin geçmişindeki referanstan yola çıkarak, arayışı sonrasında bulabildiği duvara çizilen kaleyle birlikte "oyun alanına" dönüşen mekan, aynı zamanda oyun alanın varlığını kabul edenler arasındaki müşterek bir anlaşmaya dikkat çekiyor.
Kentsel planlamanın amacı disiplin ve maddeselliğe, kar odaklı gelişime dayalıdır, ama bunu sanki insanlığın genel ihtiyaçları ve bunlara dayalı taleplerine dayalı çalışıyormuş gibi yansıtır. Bu, arazilerin sınırlandığı –mülkiyet–, sınıflandırıldığı, üzerine inşaat yapıldığı, çevresel düzenleme ve nihayetlendirilmesiyle de ideolojik bir amaç doğrultusunda arz edildiği bir uygulamadır. Akbaş’a göre bir arazi üzerinde inşa edilen her bir mekanın hacmi kadar, maddesel ve sembolik bir değeri var. Peki, özgürlüğü, bağımsızlığı ve yaratıcı düşünceyi soluyacağımız, hayal edeceğimiz ve hatta gerçekleştirmek üzere planlar yapabileceğimiz alanlar neresi olacaktır? Ya da aksine kent merkezi ya da periferisinde, zamanında planlanan ve inşa edilen mekanlar arasındaki kesişim noktaları, köşeler, kısaca boşluklar, bizlere farklı bir dünyanın mümkün olabileceğini müjdeleyen yerler olabilir mi? İşte Cevahir Akbaş bize bunun olasılıklarını gösteriyor."
Fırat Arapoğlu