17-24 Eylül 2022 tarihlerinde gerçekleşmiş olan İstanbul Fringe Festival'in uluslararası sanatçılarıyla yaptığımız söyleşi dizisinde sırada, Deca.Dance Co topluluğunun No Corners adlı dans gösterisinin koreografı Rachel Lum'u konuk ediyoruz
Röportaj: Ayşe Draz & Mehmet Kerem Özel
Türkiye’den ve dünyadan tiyatro, dans ve performans disiplinlerinde üretilen alternatif işlerin yanı sıraatölyelerin, konuşmaların ve partilerin yer aldığı Istanbul Fringe Festival bu yıl tekrar tamamı fiziksel olarak gerçekleşti. Programın Singapur'dan gelen konuğu, Deca.Dance Co topluluğunun ortak kurucularından koreograf Rachel Lum idi. Lum 2011 yılında Nanyang Güzel Sanatlar Akademisi'nden Dans Diploması ile mezun olduktan sonra çeşitli dans topluluklarında dansçı ve koreograf olarak çalıştı. Re:Dance Theatre (RDT) adlı topluluğun da kurucu üyesi olan Lum M1 Contact Dance Festival, CDE Springboard Dance Festival Macau ve DANCESTAGES Şanghay'a katıldı. Bracknell-Birleşik Krallık'taki Lift Off Dance Festival'e de davet edilen No Corners adlı ise İstanbul Fringe Festival kapsamında 21 Eylül'de Alan Kadıköy'de seyirciyle buluştu.
No Corners, Koreografi: Rachel Lum, Performans sanatçıları: Rachel Lim, Jeryl Lee and Valerie Lim
Performansın özü sizce nedir?
İlham vermek, kendini ifade etmek ve en önemlisi izleyiciyle bağlantı kurmak.
Sanatın dönüştürücü gücüne inanıyor musunuz? Nasıl?
Kesinlikle! Singapur’da yaşlı topluluklarla yakından çalışıyorum. Sanat ve hareketin bir insanın hayata bakışını nasıl değiştirebileceğini ilk elden gözlemliyorum. Hatta, sanatla ilgilenerek, insanların nasıl daha olumlu kişilik değişiklikleri yaşadıklarına bile tanık oldum.
Bir iş üretirken hangi kaynaklardan beslenir, nelerden ilham alırsınız? Rüyalarınızın işlerinizde etkisi olur mu?
Hayatın hangi mevsiminde, evresinde, yaşam evresindeysem, sanatsal dil olarak ortaya koyduğumdan, etrafımdaki her şeyden, içinde bulunduğum andan ilham alıyorum.
Eğer zaten halihazırda bir adı yoksa, üzerinde çalışmakta olduğunuz yapıta adını vermeye ne zaman karar verirsiniz?
Bu daha çok duygusal bir bağ; sadece yapıt için neyin uygun olduğu ile değil, daha da önemlisi, bir yaratıcı olarak bana ve izleyiciye en iyi nasıl bağlandığıyla ilgileniyorum.
Sanatınızı etkilediğini düşündüğünüz biri veya bir sanatçı var mı, varsa kim?
Korku filmlerinin büyük bir hayranıyım. Bu filmlerin sebep verdiği duygulanımlar, yönetmenlerin izleyicilerini nasıl gergin tuttukları, aynı şeyi zanaatımda nasıl kullanmak ve yaratmak istediğimi etkiliyor.
No Corners, Koreografi: Rachel Lum, Performans sanatçıları: Rachel Lim, Jeryl Lee and Valerie Lim
Dünyanın mevcut durumunu değerlendirdiğinizde, bir sanatçı olarak sizin için en önemli ve acil konu nedir?
Sevgi. Birbirimizi her geçen gün daha çok sevmemiz gerekiyor. Dünyada, her zaman sevginin yol göstermesi gereken büyük bir boşluk var.
“Fringe” sizin için ne ifade ediyor?
'Fringe', sınır ötesi yaratıcı iş birliğini, ifade özgürlüğünü ve sınırları aşan sanatçılığı ifade ediyor.
İstanbul Fringe Festivali’ne neden özellikle bu yapıtınızla katılmaya karar verdiniz?
No Corners benim için çok değerli bir yapıt, en cesur işlerimden biri ve dans ile film içeren çok disiplinli bir eser. Cesur ve güzel "Fringe" havasına uygun olduğunu düşündüm.
No Corners, Koreografi: Rachel Lum, Performans sanatçıları: Rachel Lim, Jeryl Lee and Valerie Lim, Fotoğraf: Dong TZ
Yanılmıyorsak, No Corners ilk olarak Singapur'daki Orchard Road'un mekansal özelliklerinden esinlenerek yere özgü bir eser olarak ortaya çıktı. Sahnelendiği ortamdan ilham alarak oluşturduğunuz bir eseri kapalı mekana taşırken herhangi bir revizyon yaptınız mı?
Evet yaptım. Bu sürecin eğlenceli kısmıydı. İç mekâna uyarlanmış küçük ince ayarlar, onları fark etmeye çalışın.
İstanbul seyircisine No Corners adlı eserinizle ilgili söylemek istediğiniz özel bir şey var mı?
Farklı kültürel geçmişlere sahip olsak da, kişisel dans dilim ve sanatım aracılığıyla bağlantı kurabileceğimizi ve ilişki kurabileceğimizi umuyorum.