Belçikalı sanatçı Ann Veronica Janssens, mimari ve çağdaş sanatı birbirine bağlayan 23:56:04 isimli eseriyle Panthéon'un asırlık kubbesini yansıtıyor
Ann Veronica Janssens
Altın Foucault sarkacının altında, yere konumlandırılmış devasa bir ayna yerleştirmesi olan 23:56:04, izleyiciyi Panthéon’un baş döndürücü manzarasına hayran bırakıp altın kürenin salınımlarıyla hipnotize etkisi yaratıyor.
Foucault sarkacı, Dünya'nın dönüşünü göstermek için bir deney olarak tasarlanan ve adını yaratıcısı Fransız fizikçi Léon Foucault'dan alan bir cihaz. 1851'de Louis Napoléon Bonaparte'ın isteği üzerine Foucault tarafından ilk kez Panthéon'da tanıtılan sarkaç, Dünya'nın dönüşünün basit ve doğrudan kanıtlayan ilk deney olarak tarihe geçiyor.
Ann Veronica Janssens, 23:56:04, Panthéon
Ann Veronica Janssens, 23:56:04 eseriyle; tarihin akışını değiştiren bu buluşu, Pantheon'un anıtsal mimarisini ve çağdaş sanatı birbirine bağlıyor. Bu tarihi yapının keşfedilmemiş köşelerini farklı bakış açılarıyla ortaya koyan sanatçı, izleyicinin kendi hareketleriyle, eserle olan etkileşimiyle ve tetiklenen algıları aracılığıyla kendi benzersiz deneyimini yaratmasını sağlıyor.
1970'lerin sonlarından bu yana “deneyim” üzerine çalışan Belçikalı sanatçı bilim ve minimalizm unsurlarını birleştiren soyut işler üretiyor. Yansıma, parlaklık, şeffaflıkla oynayan mekansal yerlestirmeleri; yapay sis, ses, cam, ayna gibi çok basit malzemelerden meydana geliyor.
Sanatçı, maddi olan malzemeyi soyutlaştırılmasıyla, gözlemci, net ve kontrollü görme eşiğini aştığı “anlaşılması güç” algısı yaratıyor. Görsel ve fiziksel olandan zamansal ve psikolojik olana geçiş bir yön kaybına ve bir dengesizlik hissine neden oluyor.
“Harekete ve heykele bir tür engel olarak gördüğüm madde ya da mimari algısını akıcı hale getirmenin olanaklarını her zaman deniyorum. Maddeye ve mimariye sızmak için ışığı kullanmam, bu maddeselliğin kararsız hale getirildiği, direncinin çözüldüğü bir algısal deneyimi kışkırtmak amacıyla üstlenilmiştir. Bu hareket genellikle beynin kendisi tarafından kışkırtılır. Projelerim genellikle teknik veya bilimsel gerçeklere dayanmaktadır. Ortaya çıkan plastik öneri, daha sonra keşiflerini ortaya çıkaran bir laboratuvara benziyor.” Ann Veronica Janssens
Centre des monuments nationaux tarafından Kamel Mennour galerisiyle iş birliği içinde sunulan eser, anın kırılganlığına tanıklık ederken, mekân ve zaman algısının öznelliğiyle oynuyor.