İstanbul Modern, Türkiye sanat ortamındaki kadın sanatçıları görünür kıldığı sergilerine Selma Gürbüz ile devam ediyor. Sanatçının 35 yıllık sanatsal üretimine tematik duraklar çerçevesinden bakan, Öykü Özsoy küratörlüğündeki Dünya Diye Bir Yer sergisi, 5 Kasım 2020’de açılıyor
Selma Gürbüz-Silik Kostum, 2004, İstanbul Modern Sanat Müzesi Koleksiyonu, Ceylan Göğüş anısına, Ceyda - Ünal Göğüş Bağışı
Bugüne kadar yurtiçinde ve yurtdışında pek çok sergi açan sanatçı Selma Gürbüz’ün zamandan ve mekândan bağımsız; masallar, mitler, söylencelerle örülü, incelikle işlenmiş yapıtlarıyla Türkiye’de ilk kez bir müze çatısı altında İstanbul Modern’de izleyiciyle buluşuyor. Öykü Özsoy küratörlüğünde hazırlanan Dünya Diye Bir Yer adlı sergi, sanatçının otuz beş yıllık sanat pratiğini ve kendine özgü imge âlemini görünür kılıyor.
Sergi sanatçının dijital çalışmaları da dahil olmak üzere daha önce sergilenmemiş yapıtlarını odağına alıyor. Gürbüz’ün resim, yerleştirme, desen, video ve heykel gibi farklı ifade araçlarıyla ortaya koyduğu yüzden fazla yapıt sergide yer alıyor.
Bugünün çizgilerinde hayat bulan geçmişin, medeniyetlerin, kültürlerarası sentez arayışının kapsamlı bir sergisi olarak nitelendirebileceğimiz Dünya Diye Bir Yer'de, sanatçının yıllar içinde gittikçe rafine hale gelen sanat üretiminden süzülerek vücut bulan görsel bir anlatı gözler önüne seriliyor. Selma Gürbüz’ün çalışmaları yaşadığımız dünyanın gerçekliğinden uzak gibi görünse de, aslında izleyiciye hayatı, zamanın geçişini ve insanların bu döngüdeki hallerini anlatıyor.
Her yapıtında farklı hikâyeler anlatan sanatçı, kolektif hafızamızdaki rüyaları, korkuları, iç yolculukları, ölüm ve yaşam temalarını yapıtlarında izleyiciyle paylaşır; onlarla yüzleşmemizi ve başa çıkmamızı ister. Gürbüz, İran, Hint, Türk minyatürü, uzakdoğu sanatı ile ilişki kurarken, Batı resminin ögelerine de aşinadır ve yapıtlarında kullanır. Sanatçının izleyiciyi davet ettiği dünyasında, insan ve hayvan figürleri birbirinden ayrılmaz birliktelik içinde tasvir edilir. Selma Gürbüz’ün Afrika seyahati sonrasında yaptığı resimler, bu kıtanın cömert, sıcak, bazen de tehditkâr doğasında insan ve hayvanların birbirleriyle kesişen hayatlarını görselleştirir.