Özgenur Geris, Rana Kelleci ve Recep İlkbahar tarafından 12 Kasım 2018'de 13:00-14:00 saatleri arasında Tüyap Fuar ve Kongre Merkezi'nde gerçekleşecek olan Sanat Eleştirisinin Olasılıkları isimli atölyede farklı üsluplara sahip üç sanat eleştirisi metni örnek alınarak sanat eleştirisinin alabileceği formlar üzerine düşünülecek ve tartışılacak. Bu karşılaştırmalı okumanın, sanat eleştirisinin tanımına dair algılarımızı genişletme, sanat üzerine düşünme ve fikir beyan etmenin yollarını tanımak için bir araç olması amaçlanmaktadır
Dil bilimci J. L. Austin sözcük ve aksiyonun birbirine bağımlı ilişkisini anlatmak için 1962’de yayınlanan How to Do Things With Words kitabında performatif kavramını ortaya atmıştır. Buradan hareketle tartışma eyleminin performatif doğasının, eleştirel ve derinlemesine düşünme alışkanlığının günlük yaşama entegre edilmesinde önemli bir rol oynar.
Katılımcıların atölyeye gelirken aşağıda belirtilen metinleri okumuş, incelemiş olmaları ve sorularla gelmeleri beklenmektedir.
Kılavuz sorular
-Metinler arasında en yoğun göze çarpan ortaklıklar ve farklılıklar nelerdir?
-Metinlerdeki yargıların objektif veya subjektif olmasının metnin hedefine katkıları neler olabilir? -Dil kullanımının sunulan argümanların kabul edilebilirliği ile ilişkisi var mıdır?
-Gözlemin metinlerdeki ağırlığı ve etkisi nedir? -Bir metnin ikna edici olmasının ölçütleri nelerdir? -Metinlerde yargılar nasıl temellendirilmiştir?
İncelenecek metinler
-The White Pube, The five best and worst things at Frieze 2018 according to the White Pube, 5 Ekim 2018, theguardian.com
Gabrielle de la Puente ve Zarina Muhammad’den oluşan White Pube kolektifinin Frieze fuarını incelediği metni günlük konuşma diline ait kelime kalıpları, kısaltmalar ve öznel yargılar içeriyor.
-Maria Fusco, Glasgow International 2014, 6 Haziran 2014, frieze.com
Yazar ve öğretim görevlisi Maria Fusco’nun Glasgow International, çağdaş sanat festivalini incelediği metni, sanat yayınlarında sıkça rastladığımız sergi incelemesi formatının bir örneği.
-Beral Madra, The Venice Biennale 2005, 2005, Third Text Sanat eleştirmeni ve küratör Beral Madra’nın Venedik Bienali’ni organizasyon açısından
ele aldığı metin ise akademik kriterlerin gözetildiği bir örnek.
Metinler İngilizce olup tartışma Türkçe yürütülecektir. Kayıt olmak için 9 Kasım 2018'e dek rana.kelleci@gmail.com adresine mail atılmalıdır. Metinler mail yoluyla gönderilecektir.
Atölye yürütücüleri
Özgenur Geris: İstanbul Kültür Üniversitesi Sanat Yönetimi Bölümü’nden mezun olan Geriş, aynı üniversitede İletişim Sanatları Bölümü’nde öğrenimini sürdürmektedir. 4. Ural Bienali kapsamında düzenlenen FuturePast sergisi, 2017 İstanbul Bienali paralel etkinlik programında Carpet Like A Russian ve 2017 yılında Rem Art Space’de gerçekleşen Heterotopya gibi sergilerin eş küratörlüğünü yapmış, küratöryel alandaki çalışmalarına İstanbul’da devam etmektedir.
Rana Kelleci: Sabancı Üniversitesi Görsel Sanatlar ve Görsel İletişim Tasarımı Bölümü’nde yüksek lisans eğitimine devam etmektedir. Sanatsal pratiği fotoğraf, video ve yerleştirme üzerine yoğunlaşmaktadır. Aynı zamanda güncel sanat üzerine düşünmekte, yazdığı kurgu, araştırma ve inceleme ağırlıklı metinler Unlimited, Milliyet Sanat, 5Harfliler gibi mecralarda yayınlanmaktadır.
Recep İlkbahar: Yıldız Teknik Üniversitesi Elektronik ve Haberleşme Mühendisliği Bölümü’nden mezun olmuş, İstanbul Teknik Üniversitesi İşletme Mühendisliği bölümünde yüksek lisans eğitimini sürdürmektedir. 2017 yılında sanatçılar ile sanatseverleri buluşturan bağımsız online sanat galerisi sanatbulur.com’un eş-kurucusudur. Şuanda blokzincir konusunda akademik çalışmalar yürütmekle birlikte sanat ile teknolojinin birleştiği alanlarda girişimcilik faaliyetlerine devam etmektedir.
Özgenur Geris, Rana Kelleci ve Recep İlkbahar’dan oluşan Kolektif İd, yaklaşık altı aydır sık aralıklarla toplanarak sanat eleştirisini konu alan kavramsal metinler ağırlıkta olmak üzere çeşitli metinleri incelemektedir. Sanat yazımında eleştirinin potansiyelini irdelemek amacıyla yola çıkan ekip birlikte geçirdiği süre boyunca eleştirinin, eleştiri metnini aşan, bir kurumsal tavır, bir kurgu hikaye, bir sergi veya bir sanat yapıtı gibi çok çeşitli ve yaratıcı formlar alabileceği ve eleştirinin tek başına bir değer oluşturabileceği fikrinde birleşmiştir. Bu fikirden hareketle sanatın farklı kollarında çalışmakta ve üretmekte olan kolektif üyeleri eleştirinin hem yaşamsal hem de sanatsal düzlemde alabileceği farklı formların peşine düşmüştür.