top of page
Yazarın fotoğrafıUnlimited

Heykelin ağır ve elit algısını kırmak

Mamut Art Project ekibinin Mamut Limited (Artist Editions) markasıyla başlattığı görsel sanatlardan tasarıma, müzikten modaya farklı alan ve tekniklerle çalışan, yaratıcı herkesle buluşmayı amaçlayan projesinin ilk sergisi Mamut Limited Vol.1 pop-up 16 Eylül – 1 Ekim 2023 tarihleri arasında Yapı Kredi bomontiada’da gerçekleşti. Çevrimiçi platformu mamutlimited.com üzerinden yıl boyunca özel seçkiler sunacak Mamut Limited’ın bu yılki sanatçılarını yakından tanıyoruz. Onuncu konuğumuz MRE


MRE


Sanatsal yolculuğunuzdan bahsederek başlayalım. 2015’te Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Heykel Bölümünden mezun oldunuz. Sanatçı olmak için size ne ilham verdi ve sanat yapmaya nasıl başladınız?


Belki farkında olmadan, belki bilinçli bir şekilde çocukluğumdan beri bir şekilde sanatla ilgilendim. Lisede plastik sanatların varlığıyla tanıştım ve heykel öğrencisi olmak için hazırlandım. Lisans eğitimimde çalıştığım malzemeler bana kendim gibi hissettirmedi. Aslında bugün geriye bakınca medyumlarla sorunum yokmuş, sadece derdimi anlatamıyormuşum sanırım. Başarıyla devam eden eğitimimi kulvar değiştirerek oyun sektöründe editörlük yapmak için yok saydım. Bu seçtiğim yeni yol sayesinde onlarca ülkede sevdiğim işleri izleyerek ve sokakta isimsiz çalışmalar yaparak yavaş yavaş geri dönüşümü hazırladım. Son noktayı Berlin’de Nefertiti büstü koydu. Daha önce onlarca kez etüt ettiğim büst bana heykel özlemimi fark ettirdi. İstanbul’a döndüm, istifa ettim ve bitirme projeme hazırlandım. Bu süreçte eski işim sayesinde gezmeye devam ettim. Bu gezilerde yapacağım işleri müzelerden çok sokakta hayal ederdim, bu motivasyonla başladım.

 

Yerel kültürünüz ve çevreniz sanatsal çalışmalarınızı nasıl etkiliyor? Sanatınızda kullandığınız malzeme ve teknikler bu etkileşim ağında bir yankı buluyor mu?


Ben yaşadıklarından, geçmişinden ve etrafından çok fazla beslenen biriyim. Bazen sadece içinden bir parça karalama çıkarmak için bir eyleme başladığım oluyor. Çok klasik ve ilkel teknikler arasında mekik dokuyorum, dijital üretimlerimde de elimle yapamayacağım hiçbir sürece bulaşmıyorum. Sanırım beni gelecek değil daha çok primitif dönem etkiliyor.


Ben yaşadıklarından, geçmişinden ve etrafından çok fazla beslenen biriyim. Bazen sadece içinden bir parça karalama çıkarmak için bir eyleme başladığım oluyor. Çok klasik ve ilkel teknikler arasında mekik dokuyorum, dijital üretimlerimde de elimle yapamayacağım hiçbir sürece bulaşmıyorum. Sanırım beni gelecek değil daha çok primitif dönem etkiliyor.

Üniversite hayatı ve sonrasında heykel, seramik, dijital sanat ve dekor gibi işler üretiyorsunuz. İsimsiz sticker ve paste-up denemeleri ile sokaklarda çalışıyorsunuz. Sizi sokağa çeken şeylerden bahseder misiniz?


Mezuniyet sonrası çalıştığım taş ve bronzla rahat hissetmemem, etütten ileriye gitmediğini düşündüğüm üretimlerim ve yolunda gitmeyen hayat beni yoğun tempolu ve pek zihin gerektirmeyen dekor işlerine yönlendirdi. Bu süreçte kendi üretimim için zaman ayırmam pek kolay değildi, kendimi kapatıp çizgimi sadeleştirmek için çalıştım. Şu anda imza olarak sahiplendiğim “yan dişleri” bulup stilimi yeterli hissettiğimde bunların sokak için oldukça uygun olacağını düşündüm. Kendimi sokakta da aktif olan bir sanatçı olarak görebileceğimi düşündüm, sağ olsun sokak da beni kabul etti gibi gözüküyor.


MRE, Twin


Mamut Limited’ta gördüğümüz heykeller hakkında konuşmak istiyorum. Amorf diyemeyeceğimiz ama bir şeye benzetmenin de zor olduğu bedenler ve sıradışı uzuvlar canlı renklerle giydirilmiş… Bu heykellerin hikâyesi nedir?


MRE olarak üretmeye başladığımdan beri hedefim hep üç boyuttu. Çizdiğim her şeyin önü arkası hep vardı bir yerlerde, kendimi hazır hissedince asıl disiplinime dönüş yaptım diyebilirim. Üç boyut beni hep çağırıyordu, ben kendisini görmezden geldim ama sonunda o kazandı. Aslında tuvalde ya da duvarda yaptığım işlerden daha farklı bir şey yapmıyorum heykelde, benim için hepsi aynı amaca hizmet ediyor. Renk konusu heykelde biraz kabullenilemez bir durum, o sebeple sahiplendim renkleri. Heykelin ağır ve elit algısını kırmak için kullanıyorum.

 

İşlerinizdeki eğlenceli ve tuhaf his sizin için ne ifade ediyor? Ya da siz nasıl tanımlıyorsunuz?


Figürlerin anlattığı hikâyeler genelde sert ve gerçek hikayeler oluyor. Bu hikâyeyi daha sonra birine nasıl anlatacaksam o hale getirmeye çalışıyorum. İşin samimiyetine önce benim inanmam gerekiyor. Biraz dalga geçiyorum kendisiyle ve aramızdaki bağ sonlanıyor, artık o hikayeler başkalarının problemi.


MRE, Acrobat


Sizin için başarılı bir yapıt üretmek kişisel tatminle mi yoksa sanat dünyasından takdir görmekle mi ilgilidir? Neden?


Benim için tamamen kişisel tatmin. MRE’den önce sanat dünyasından ve hocalarımdan takdir görmek için hiç beni anlatmayan işler ürettim, o zamanlar pek tatmin olduğumu söyleyemem.


MRE olarak üretmeye başladığımdan beri hedefim hep üç boyuttu. Çizdiğim her şeyin önü arkası hep vardı bir yerlerde, kendimi hazır hissedince asıl disiplinime dönüş yaptım diyebilirim. Üç boyut beni hep çağırıyordu, ben kendisini görmezden geldim ama sonunda o kazandı.

İstediğiniz sonuçları elde etmek için heykelin sanatsal ve teknik yönlerini nasıl dengeliyorsunuz?


İyi hocalardan iyi eğitimler, iyi bilgiler aldım. Çoğu idolümün eserlerini yakından inceleme fırsatı buldum ve üretirken otomatik olarak hepsini kullandığımı fark ettim. Malzeme bilgim de fena değildir, kendi stilimi en uygun nasıl boyutlandıracağımı bir şekilde çözdüğümü düşünüyorum.  Hepsi birleşince teknik kısım benim için pek sorun olmuyor. Asıl sorun disiplindeki kırmızı çizgileri aşındırabilmek bence. Okula hazırlanırken ve kazandıktan sonra edinilen o zorunlu sıradan çizgiyi bozmak en önemli süreç bence. Benim kurmaya çalıştığım denge, öğrendiklerini unutup bir şekilde de göz ardı etmemeye çalışmak.


 

Tüm detaylar ve ek bilgiler: https://mamutlimited.com/tr/ 

Comments


bottom of page