Thaddaeus Ropac Marais, Amerikalı çağdaş ressam Elizabeth Peyton'ın keten ve karton üzerine yeni yağlı boya tablolarının yanı sıra kağıt üzerine gerçekleştirdiği çalışmalarını da içeren kişisel sergisini sunuyor
Yazı: Zeynep Gülçur
1993'ten beri New York sahnesinin yıldızı olan Elizabeth Peyton'ın çalışmaları ilk kez Chelsea Oteli'nin 828 no’lu odasında gerçekleşen portre sergisiyle sanat dünyasının dikkatini çekiyor. 1997 senesinde sanatçının eserleri John Currin ve Luc Tuymans’la birlikte MoMA’da sergileniyor.
2004 Whitney Biennial’inde yer alan sanatçının eserleri 2008’de New Museum of Contemporary Art, New York’de gerçekleşen retrospektif niteliğindeki Live Forever sergisiyle uluslararası sanat camiasında tanınıyor.
Elizabeth Peyton, 2013 Fotoğraf: Roe Ethridge
Kuşağının en etkili çağdaş ressamlarından biri olan Peyton'ın resimleri, konularının kırılganlığını elle tutulur kılan bir duygu derinliği yakalıyor. Eserlerinde çok yumuşak ve aynı zamanda çok keskin nüanslar var. “Hayattan çalışma deneyimi gibisi yok – orada hiçbir şeyin olmadığı yerde bir bilinmez olarak başlıyor” diye açıklayan Peyton’ın yaratım sureci hayattan, fotoğraflardan, videodan ve hafızadan geliyor.
Sol üstten sırasıyla; Elizabeth Peyton, George 2, 2021
Elizabeth Peyton. Klara at Reena Spaulings (Klara Lidén), 2022
Elizabeth Peyton, Transformer
Elizabeth Peyton, Lara, February 2022
Elizabeth Peyton, E, 2021
Elizabeth Peyton, Volodymyr Zelenskyy, March 2022
© ROPAC 2022
Benim için portre tüm evreni görmemi sağlayan bir araç. Bir yüz sayesinde var olan her şeyi görebiliyorum. — Elizabeth Peyton, 2021
Peyton bir röportajında, “İnsanların kendileriyle ne yaptıklarına ve bunun yüzlerinde nasıl göründüğüne hayran kaldım” diyerek, yüzün kendisi için bizi bireysel duygulardan evrensel insan deneyimlerine götürebilecek bir “araç” olduğunu açıklıyor.
Sergide, keskin hatları, gür sakalı, çatık kaşları, kararlı ama endişeli bir bakışı olan Ukraynalı lider Volodymyr Zelensky'nin Nisan tarihli küçük bir portresi yer alıyor. Bir fotoğraftan alınan bu ışıltılı ve titrek görüntü, Amerikalı sanatçının 1990'ların ortalarındaki başlangıcından beri tüm modelleriyle sürdürdüğü aynı duygusal ve sevecen yakınlıkla dolu.
Elizabeth Peyton, karakterlerinin yüzlerini kesmiyor. Onları pastel renklerle benekliyor, tuval üzerinde noktalı çizgilerle gelip giden fırça darbeleriyle düzenli olarak uzaklaşıyor ve daha sonra geri dönüyor.
Elizabeth Peyton: Transformer sergisinden görüntü © ROPAC 2022
Ropac Marais’de yer alan sergi, Peyton'ın 2019'da Londra'da National Portrait Gallery’de gerçekleştirdiği retrospektif niteliğindeki sergisini takip ediyor.
Komentarze